Mamy dobrą wiadomość – jeśli szukacie VAT Niemcy, VAT Polska czy VAT w UE – ten artykuł, mamy nadzieję, pomoże wam się w tym wszystkim odnaleźć.
Zapamiętajmy! Na terenie UE obowiązują ujednolicone zasady regulujące system VAT.
Przyjrzyjmy się szczegółom naliczania VAT z przykładami i wyjaśnieniami, ponieważ z pewnością chcecie zrozumieć cały ten mechanizm i wykorzystywać go w swojej działalności.
Szczegóły VAT w Unii Europejskiej
-
Obowiązują tylko dwie stawki – standardowa i obniżona. Stawka standardowa VAT dotyczy większości usług, podczas gdy obniżona stosowana jest jedynie do określonych kategorii, takich jak produkty farmaceutyczne, usługi transportu pasażerskiego czy sprzęt medyczny.
-
Minimalny poziom stawek: standardowa – 15%, obniżona – 5%. Minimalny poziom oznacza, że państwa członkowskie UE nie mogą ustalać niższych stawek VAT niż te wskazane w dyrektywie.
Ale! Maksymalny poziom VAT (górny limit) nie jest przewidziany w umowach międzynarodowych i państwa samodzielnie decydują o wysokości opodatkowania.
Przykład: W Estonii VAT wynosi 22%, ale zgodnie z dyrektywą nie może być niższy niż 15%. Jednocześnie państwo ma prawo ustalić tę stawkę na przykład na poziomie 30%.
-
Ogólna zasada: podatek naliczany jest w kraju, w którym usługa jest konsumowana. Wszystkie transakcje związane ze świadczeniem usług na terenie UE podlegają opodatkowaniu w miejscu, gdzie powstaje obrót (świadczenie usług). Dlatego każda firma musi monitorować swoje zobowiązania podatkowe w krajach, w których prowadzi działalność.
Przykład: Estońska firma świadczy usługę subskrypcji platformy streamingowej na terenie Francji. Wystawiając fakturę osobom fizycznym, dolicza do niej VAT według stawki obowiązującej we Francji – 20%.
Miejsce powstawania obrotu określone w dyrektywie może obejmować:
- lokalizację firmy świadczącej usługę w momencie dostawy, jeśli usługa nie wymaga dodatkowego transportu
- ostateczne miejsce świadczenia usługi odbiorcy (wewnątrz UE)
- lokalizację firmy w momencie wprowadzenia usługi do obrotu (import) itp
Ogólnie rzecz biorąc, obowiązek rozliczenia VAT spoczywa na kraju, do którego świadczona jest usługa. Aby mieć dostęp do jednolitego systemu raportowania i płacenia podatków, można w UE zarejestrować numer VAT.
Kto może zarejestrować VAT i jak działa w UE?
Możliwość taką mają firmy będące rezydentami, które prowadzą działalność opodatkowaną VAT, a w niektórych przypadkach dotyczy to również firm z krajów trzecich. Posiadanie takiego numeru umożliwia w praktyce uniknięcie płacenia podatku na terenie UE.
Jak to działa?
Jeśli firma A, która otrzymuje usługę, jest zarejestrowana jako płatnik VAT i posiada numer VAT, to firma B, świadcząca tę usługę, wystawia fakturę bez VAT. Firma A w swojej deklaracji wskazuje stawkę podatku obowiązującą w jej kraju rejestracji oraz prawo do odliczenia podatku. W efekcie stawka VAT wynosi 0% (w przypadku transakcji B2B).
Ważne! Jeśli obie firmy posiadają numery VAT, muszą zweryfikować ich ważność w rejestrze. Tylko wtedy można zastosować stawkę 0% i mechanizm odwrotnego obciążenia (reverse charge).
Jeśli usługi świadczone są osobie fizycznej (B2C), która nie jest przedsiębiorcą i nie posiada numeru VAT, to dostawca dolicza VAT według stawki obowiązującej w kraju odbiorcy. Biorąc pod uwagę powyższe zasady, najkorzystniejszym rozwiązaniem dla firm płacących VAT jest uzyskanie europejskiego numeru VAT. Dzięki temu możliwe jest uniknięcie dodatkowych obciążeń podatkowych, które w krajach UE są często bardzo wysokie.
